Proloog
28/04/2013 Voorstelling van de reis en uitreiken van de documenten
Iedere deelnemer werd uitgenodigd bij BMW motorgarage Peter D’Haese om 17u00 voor de voorstelling van de reis.
Het is een stralende dag en er zijn veel deelnemers aanwezig en uiteraard zijn de meesten met de motor gekomen. Hier kom je nog eens oude bekenden tegen uit de verschillende hoeken van het Vlaamse landsgedeelte die je tijdens het seizoen door een of andere reden net misloopt. Het Onthaal bij Peter D’Haese is altijd top want zowel frisdranken als champagne word er aangeboden. Overal zie je blijde gezichten, wat wil je, het is een meeting over het verlof dat weldra van start gaat!
Iets na 17u30 worden de mensen aangespoord plaats te nemen want de voorstelling gaat beginnen…een probleempje…er zijn meer aanwezigen dan stoelen…positief want dit betekent dat er veel opgedaagd zijn en neen er zijn niet te weinig stoelen, Peter D’Haese heeft een showroom, geen balzaal!
Iets na 17u30 neemt onze voorzitter het woord en bedankt eerst Peter D’Haese om deze mogelijkheid te bieden en om aanwezig te zijn als technische assistentie op de reis alsook BMW Belux voor de financiële inbreng. Er zijn net geen 100 inschrijvingen en het valt op dat er dit jaar weinig koppels en veel singles zijn, zowel vrouwen als mannen.
Iedere dag van de reis wordt kort onder de loep genomen en de praktische zaken worden toegelicht. Een mooie PowerPoint presentatie zorgt voor een aangename eerste indruk van de locaties en na wat vragen worden de omslagen met het nodige papierwerk uitgedeeld aan de aanwezigen.
Iedereen zit geboeid te luisteren zodat het voor mij redelijk simpel is om onverwachte foto's te nemen.
Over de reis mag ik niet al te veel vertellen want die is voorbehouden aan wie zich ingeschreven heeft. Meer zal je hierover later vernemen via deze blog.
En nu snel 08 mei dat we kunnen vertrekken…..
Hieronder enkele impressiefoto's, al de foto's vind je hier terug
**********
08 mei 2013
07u, tijd om te
vertrekken naar Couvin..
Het is “werkendag”
dus via de gebruikelijke files geraken
we in Couvin waar we een groepje van nog 5 andere BMW rijders vervoegen om zo
samen naar het ontbijt bij “chez Pierre” te rijden.
Er zijn al wat
leden aanwezig alsook de gezellige sfeer. Guy en Frank zorgen voor het onthaal
en de uitbaatster bezorgd ons de lekkere ontbijtkoeken en de koffie. We maken
links en rechts wat kennis en rond 09u30 vertrekken we samen met Jo richting
Avize.
Als aanloop stuurt
de GPS route ons via een grotere “Départementale” naar kleinere die ons door de
typische kleine franse dorpjes brengt. Kort na vertrek houden we een eerste
tankstop want mijn madam (J) rijdt met een R en die heeft niet zo’n grote
tankinhoud als mijn RT en de GT van Jo.
Terwijl we aan het
tanken zijn komt er een koppel aangereden, beiden met een GS en meneer heet
drukverlies op de achterband….Jo bezorgt hem zijn spuitbus en even later rijden
we verder.
Het positieve
nieuws tot nu toe is dat het nog steeds goed weer ons ondanks de slechte
voorspellingen. We hebben allen reeds een trui in de koffer gestoken. De wegen
verraden wel dat het hier voor onze aanwezigheid geregend heeft.
We rijden verder en
zien hier en daar een groepje rijders een pitstop houden of een snel groepje
rijd ons voorbij. De route vervolgt via verschillende “Départementales”,
afwisselend grote en kleine en soms waan ik me wel even in Amerika….zo recht
dat die baan hier loopt. De natuur is er niet minder mooi om en daar genieten we
van.
Herinner je het
goede nieuws van daarnet…..wel, even te vroeg gejuigd want 60km verder hebben
de de kraan daarboven slecht dicht gedraaid. Het is niet echt regenen maar wel
nat….
We komen in de
champagnestreek terecht en stoppen even aan een wijngaard voor wat foto’s. Het
aanhoudende gesmodder noopt ons snel door te rijden naar Avize waar er een
rondleiding voorzien is in een Lyceum waar de studenten champagne leren maken
en er ook maken, Champagne Sanger.
We, daarmee bedoel
ik uiteraard iedere deelnemer aan de promotietrip wordt er hartelijk ontvangen
en in ruil voor onze voucher krijgen we de keuze uit verschillende (grote)
sandwiches, glaasje champagne, fruitsap of koffie. Er staat ook een gratis
rondleiding op het programma waaraan iedereen deelneemt, weliswaar in kleine
groepjes. Er wordt ons haarfijn (in het Frans) uitgelegd hoe de druif
uiteindelijk deel uitmaak van een lekkere champagne. Voor een gewone champagne
moet je rekenen op 15 à 16 maanden vanaf het plukken tot de verkoop van de fles,
voor de duurdere champagnes ongeveer 36 maanden. De foto’s illustreren een
beetje de gang van zaken.
De depannagedienst,
met name Bjorn van Peter D’Haese, herstelt de band van onze onfortuinlijke GS
rijder van deze ochtend zodat die zonder zorgen zijn weg kan verder zetten.
Na dit bezoek nog
een sanitaire stop om dan de gps route te vervolgen, nog steeds met de
smodderregen.
We blijven door de
champagnestreek rijden en dit wordt ons duidelijk gemaakt door de grote
champagneflessen en-kurken aan de ingangen van de “Champagnekelders”.
De natuur en de
pittoreske dorpen doen ons de regen vergeten….alhoewel…..het is duidelijk dat
het hier de afgelopen dagen deftig geregend heeft want vele velden staan blank
en vele beken en rivieren hebben een heel hoog waterpeil. Sommige wegen zijn
zelfs afgesloten omdat ze overstroomd zijn…….
We blijven via de
kleine “Départementales” door de dorpen rijden…..dorpen??....sommigen zijn zo
klein dat tegen dat je de naam uitgesproken hebt er al door bent……. Op sommige
momenten kan je zelfs de 2 verkeersborden, begin en einde dorp in een oogopslag
zien staan…..
Na anderhalf uur
rijden beginnen we uit te kijken naar een tussenstop om de innerlijke mens wat
te verstevigen maar dat blijk niet mee te vallen want vele dorpen zien er uit
als “ghost towns”…….geen levende ziel te bespeuren, alles potdicht, zowel
huizen, winkels als drank en eetgelegenheden……. Eindelijk na een lange tijd
zien we geparkeerd Beemers…daar moet iets zijn…inderdaad, zelfs met een
terrasje. Een kort gesprek met de uitbaatster leert ons dat het vandaag een
feestdag is in Frankrijk, het einde van de 2de
Wereldoorlog…..daarmee dat er overal aan monumenten, gemeentehuizen en
kerkhoven zoveel franse vlaggen te zien zijn….
Tijdens het
nuttigen van een pannekoek zien we hoe vuil al de motoren geworden zijn met die
smodderregen…..dat wordt kuisen…..
Het zonnetje is er
ondertussen wat doorgekomen en de regenbroek verdwijnt in de topcase.
We zijn nog maar
goed op weg of ze beginnen ons daarboven terug te besprenkelen….je het is echt
niet meer dan dat….we zijn koppig en stoppen niet en maar goed ook want daar is
het zonnetje weer…tot…inderdaad weeral….de regen is echt met ons aan het
flirten. Enfin, we maken er ons niet druk in en genieten nog wat van de
champagnestreek waar we ondertussen aansluiting vinden bij een meerder Beemers.
Er wordt nog een tankstop ingelast want ook dat is hier niet zo dik gezaaid als
in België. Al gauw staan er daar een pak Beemers en wordt de groep terug wat
groter. Een pitstop vergeten we want we vinden toch niets open en we rijden nog
door naar het einde, op die rechte banen aan een gezapige snelheid vliegen de
kilometers er zo door tot plots…..ja hoor, de route brengt ons het laatste
kwartier door een bochtig parcourtje waar we toch nog even ons hartje kunnen
ophalen.
Aan het hotel
worden we ontvangen door de voorzitter en parkeren we onze motoren tussen de
reeds aanwezigen.
We checken in,
genieten van een lekkere douche en begeven ons naar de bar voor een aperitiefje
en ook hier komen we weer oude bekenden tegen.
De voorzitter
nodigt iedereen uit aan tafel en na zijn verwelkoming en uitleg voor morgen
krijgen we een heerlijk avondmaal voorgeschoteld.
Iedereen ziet er
moe maar voldaan uit en na het eten zoeken er velen snel hun kamer op voor een
welverdiende nachtrust.
Het was fijn, het
was mooi, het was lang en de uitputter was de smodderregen maar we zijn
uiteindelijk geëindigd met een stralend zonnetje en warme temperaturen….wat
staat ons morgen te wachten?
Foto's van deze dag kan je hier bekijken
---------
09 mei 2013
Vandaag het laatste
stuk naar het definitieve hotel…voor 2 dagen te Saint-Nectaire.
Met mondjesmaat
verschijnen de leden op het ontbijt, gelukkig zie ik geen “houten koppen” want
het is terug een lange rit vandaag. Wat later is iedereen terug de koffers aan
het inlaten om te vertrekken naar de eerste tussenstop…..de car wash…. De
motoren zijn zo vuil van gisteren dat de meesten opteren om hun beestje waar ze
toch ietwat fier op zijn een poetsbeurt te geven. Daarna is het richting
Beaune, naar Hotel-Dieu….neen niet om te overnachten maar om een bezoekje te
brengen. Dit is een hospitaal gesticht in 1443 door Nicolas Rolin, kanselier
van de graaf van Bourgondië. Dit hospitaal heeft wereldfaam gekregen door zijn
enorme inzet om de zieken te helpen maar ook door de ontwikkeling van talloze
medicatie en….champagne…weliswaar in mindere mate, hoofdzaak was het verzorgen
van zieken. Ondanks de klassering als historisch monument in 1862 gingen de
activiteiten gewoon door. De zusters werkten 6 dagen op 7 en 45 uur per week.
Een electronisch
gadget vertelt ons in het Nederlands de hele geschiedenis van dit hospitaal…een
lang verhaal. Als je alle details wil weten surf dan naar de website www.hopices-de-beaune.com.
Bij aankomst zorgde
onze voorzitter er voor dat we onze motoren netjes konden parkeren en dat valt
op. Menig voorbijganger houd halt om de motoren te bewonderen….ook al zijn er toch nog enkel vuile tussen… J
Na het bezoek werd
het tegenoverliggend terrasje al snel ingenomen door al de BMW rijders en had
je de indruk dat er een onthaal…middag aan de gang was.
Stilaan gaat
iedereen terug naar de motor om de GPS route te vervolgen welke ons buiten
Beaune loodst naar een mooie baan naast een kanaal.
Dit kanaal blijven
we geruime tijd volgen en er zijn opmerkelijk veel sluizen aanwezig wat
betekent dat dit kanaal een serieus hoogteverschil kent. Opmerkelijk zijn de
kleine huisjes aan de sluizen. Bij het maken van de enkele foto’s kom ik te
weten dat de sluismeester daadwerkelijk aan de sluis woont en verantwoordelijk
is voor enkel sluizen stroomafwaarts. Uiteindelijk verdwijnt het kanaal en komen
we niet te weten waar het begin ligt alhoewel de oriëntatie ons doet vermoeden
dat het industrieterrein iets verder er misschien wel iets mee te maken heeft.
We worden de N70
opgestuurd, vergelijkbaar met een kleine snelweg en daar worden we meer dan
50km over geloodsd.
Net zoals gisteren
zijn de drank en eetgelegenheden heel dun gezaaid want het duurt tot nog een
pak kilometers na het verlaten van deze eentonige baan tot we een klein
restaurant/bar open vinden op deze feestdag. Dit is echt niet te vergelijken
met Belgie waar je op ieder hoek van de straat een cafe/taverne vindt. Op dat
gebied zijn we in België echt verwend.
Net wanneer we ons
op het terras nestelen komt er een gedeprimeerde groep buiten….enkele van onze
reisgenoten zitten al meer dan een half uur op hun drank te wachten….ai..wat nu…het
lot beslist er anders over en wij worden echt wel op een, voor Frankrijk,
relatief snel tempo bediend van drank en voeding….ook diegene van onze groep
die na ons op het terras plaatsnemen worden relatief snel geholpen….ook hier is
geen vergelijking met België mogelijk…
We kruipen terug in
het zadel en volgens de GPS blijven we nu op de kleinere “départementales” en
zijn er wat zachte bochten in het vooruitzicht……en we hebben goed gekeken…..de
rustige wegen en bochten volgen elkaar op en het saaie gedeelte van daarstraks
wordt al snel vergeten.
J, mijn madam,
rijdt haar eerste rijs mee op haar nieuwe motor na een aantal jaar inactief en
ik stel vast dat ze de microob goed te pakken heeft want ze tootn geen vrees om
de bochtjes vlot te nemen en al snel eens een wagen in te halen…..maar ja wat
wil je….als je bij de hond slaapt krijg je zijn vlooien…..
345km na de vorige tankstop
vullen we nog eens bij en even verder houden we nog een laatste pitstop.
Uiteraard komen we hier terug een hoop tevreden leden tegen want de pitstops
zijn hier niet ik gezaaid, dus daar waar je kan stoppen stop je dan…allemaal….
17u, tijd om het
laatste stuk aan te vangen, volgens GPS nog iets meer dan een uurtje…
AH ja, toch even
mee geven dat w al kunnen genieten hebben van een mooie warme zonnige dag tot……45
minuten van het einde….ze hebben daarboven weer dat druppelkraantje gevonden en
open gedraaid……we stoppen niet om de kledij aan te passen en komen rond 18u15
aan het hotel waar de merendeel zich al verfrist heeft en ongeduldig op het
aperitief staat te wachten.
Om 19u krijgt
iedereen zijn aperitief en om 19u30 beginnen we allen aan het avondmaal onder
de vorm van een buffet.
Overal zie ik terug
vermoeide maar voldane leden.
Het was een
prachtige rit, buiten dat ene stukje, met een prachtig zonnetje en gezellige
temperaturen.
Op naar morgen….
De foto's van vandaag kan je hier bekijken
----------
10 mei 2013
07u30…ontbijt…..ng
niet veel levende zielen te bespeuren….laat geweest gisterenavond?
Vandaag is er de
keuze uit 3 routes, een korte, een lange en de GS route; wij kiezen voor de
lange route. Bij vertrek om 08u45 staan er nog veel motoren op de parking…kiezen
die allemaal voor de korte?
En route en na nog
geen kilometer worden we al getrakteerd op haarspeldbochten en sterke klimmers……njammie.
We kunnen
onmiddellijk genieten onmiddellijk genieten van mooie landschappen en typische
Franse dorpjes…..gaan we vandaag echt verwend worden?
De landschappen
veranderen sterk op een korte afstand want plots waan ik me in Schotland en
even later in klein Zwitserland…..mooi….mooi.
We worden echt wel
in de watten gelegd want sinds de start is het al genieten van bochtenwerk en
de kleine départementales.
Na anderhalf uur
rijden komt de eerste opdracht….iets vonden om een pitstop te houden….het is
echt triestig gesteld in Frankrijk op dat gebied. Eindelijk komen we in een
dorpje waar we halt houden aaan een “Tabac & Bar”. We zitten nog maar net
te nippen aan onze tas koffie als daar plots een hele hoop Old Timers komen
aangereden, en het zijn echt “old” timers. Ik loop naar de parking om wat foto’s
te nemen en krijg er een brochure aangereikt die me verteld dat de wagens
dateren tussen 1920 en 1964….echte “beauties” en de eigenaars zijn er fier op.
Ook enkele Belgen zijn van de partij. En denk nu niet dta het hier een
gekletter van oude motoren is, nope, ze draaien zo stil en zacht dat het zalig
is om er naar te luisteren.
Even later komen er
nog andere BMW MC VL leden aan in het dorpje en uiteraard stoppen ze in eerste
instantie voor een koffietje maar een bezoek aan deze prachtige wagens laten ze
iet links liggen.
Wij vertrekken
terug en het genieten blijft maar duren. Korte en lange bochten volgen elkaar
op, landschappen, bosrijke gebieden, het kan niet op.
In de beboste
gebieden is het soms wel wat opletten want daar waar de zon de straat nog iet
opgedroogd heeft durft het glad liggen door het “afval” van de bomen op een
natte ondergrond.
Ieder dorpje dat we
door rijden heeft zo zijn charmes. Sommigen worden duidelijk bewoond door
boeren anderen zijn puur op verblijf gericht, allen mooi om te zien want de
gebouwen zijn allemaal gebouwd in de Franse stijl, geen moderne gedrochten.
Een kleine
anekdote: soms zie je wel eens koeien of paarden die zich naar de rand van de
wei begeven wanneer de boer met zijn tractor komt aangereden wel hier waren we
getuige van een dergelijk schouwspel…..alleen….het was een kleine auto en een……ezel.
Net voor mij reed de bestuurder de plek op voor de poort van de wei en ik zag
de ezel in sneltempo naar de poort komen en achter mij wisten ze te vertellen
dat de ezel enthousiast aan het balken was……wat is het spreekwoord weer…..zou
trouw als een….???
Na de koffiepauze
en het bochtenwerk komt de volgende opdracht…..het vinden van een benzinepomp….niet
dik gezaaid hier in op het platteland en als je er dan een vindt kan het voor
sommigen ingewikkeld zijn om te begrijpen op welke knopjes je moet drukken….
Onze paardjes zijn
getankt en we vertrekken terug genieten van de prachtige banen en uitkijkend
naar een middagstop.
Vandaag kan ik wat
extra genieten want J neemt een rustdag en zit bij mij achterop, dus zij is
fotograaf van dienst. Ah ja, dat weet je nog niet, al de foto’s die ik neem
worden al rijden genomen gebruik makend van de cruise control…..bediend met
mijn duimpje….dus sorry als ze wat schuin of niet gecentreerd zijn…….en dus
vandaag dan kan ik wat dieper in de bochten gaan.
In een van de
pittoreske dorpjes vinden we dan toch een Pizzeria…..die niet groot is en al
ingepalmd is door lokale bewoners en…ja hoor die vervelende Belgen met hun BMW’s…..
We hebben geluk
want het café aan de overkant is van dezelfde eigenaar en we mogen met ons 6
daar gaan zitten om te eten…als dat geen dienstverlening is…..in België zouden
ze dat ook direct doen…..
Na eens stevige
maaltijd zijn we klaar voor de volgende portie bochtenwerk en daar genieten we
sterk van tot plots…….neen geen pech, integendeel…wanneer we de “Barrage de l’Aigle”
overrrijden ontmoeten we nog een groep BMW rijders…echter….deze BMW’s zijn de
grootvaders van onze huidige motoren.
Een gezellige
kennismaking leert ons dat de oudste van 1949 is en de rest iets “jonger”. Het
is geen georganiseerde groep zoals BMW MC VL maar gewoon oldtimer liefhebbers,
specifiek BMW motoren, die elkaar kennen van op een forum en iedere jaar
spontaan eens afspreken voor een mooie langer rit. Ze komen uit alle hoeken van
Frankrijk.
Onze Jo weet in
gebrekkig Frans en Engels weer zaken te doen…’t zou anders de Jo niet zijn…..
Een van de
deelnemers zoekt stukken voor nog ander Old Timers in zijn bezit en Jo weet
natuurlijk waar hij hiervoor terecht kan en mailadressen worden uitgewisseld.
Na deze gezellige
kennismaking rijden we verder en het menu blijft nog steeds hetzelfde, genieten
van het rijden en de natuur.
Volgens GPS nog een 2-tal uurtjes te rijden, dus
na een uur rijden wordt het weer uitkijken naar een drankgelegenheid. Net iets
meer dan halfweg vinden we een mooi terras in een iets groter dorp waar we nog
eens van een warme koffie genieten en een rare cola zero…..
Voor de laatste
keer bestijgen we onze Beemers en op dit laatste stukje komen we een heleboel
andere motorrijders tegen alsook een hoop GS’en van onze groep die iets sneller
dan “zalig” ons voorbij vliegen….zou de soep al warm staan?
Aangekomen bijons
hotel te Saint-Nectaire kunnen we besluiten dat we vandaag een prachtige rit
gedaan hebben onder een stralende zon met de (bijna) perfecte temperaturen
(tussen 10° en 14°).
Onze voorzitter
weet me te vertellen dat er 1 valpartij geweest is op het GS parcours maar
buiten een afgebroken koffer en wat schrammen aan de motor is er niets aan de
hand. Later op de avond wordt J even gevraagd de voet te controlleren van een
GS’er die de motor op zijn voet laten vallen heeft….wat een idee…..verdikt,
gezwollen voet, morgen verplchte rustdag….PS (mijn) J is een verpleegster…..ik
lig altijd in de watten… J
Het slechte vandaag
was het avondeten, vlees, vis, puree, alles koud….iedereen zoekt troost in de
desserten.
Al snel zie ik Guy
en Luc naar de hoteluitbaatsters spurten om hun ongenoegen te uitten en Guy
weet me te vertellen dat het er hard “gestoven” heeft……konden ze dat niet wat
vroeger doen….met het eten….?
Maar dat kan de
goede sfeer onder de deelnemers niet breken en overal zie je iedereen nog
nagenieten aan de bar en in het salon met een drankje.
Tijdens het eten….of
wat er moest voor doorgaan….vertelde Guy ons dat we morgen reeds om 16u30 terug
verwacht worden voor een extraatje; kaasproeverij met een muzikale omkadering…..we
zijn nieuwsgierig.
Als rit staat er morgen
extra bochtenwerk op het programma, de naam van de rit is immers “om geen
bochtje verlegen”…..dat gaat pas smaken…..tot morgen!
Foto’s van vandaag vind je hier
-------------
11 mei 2019
Vandaag staat er
een korte route op het programma met veel bochten. Ook moeten we om 16u30 reeds
terug in het hotel zijn want er staat een kaasdegustatie op het programma
geanimeerd met muziek.
Dit zal wel
verklaren waarom er vandaag al veel meer volk op het ontbijt is om 07u30.
We vertrekken terug
iets voor 09u en worden al snel getrakteerd op enkel bochten in combinatie met
het doorkruisen van oude dorpskernen.
Iedere dorpskern
heeft nog steeds de oude huizen en de “Mairie” (gemeentehuis) in het midden
maar wanneer we de dorpskernen verlaten en in de uitbreiding komen dan zien we
al veel meer nieuwbouw, gelukkig geen moderne gedrochten maar met respect voor
de franse stijl.
Volgens de GPS is
de route uitgereden op 3 uur dus hebben we een zee van tijd.
Ik ben terug
fotograaf van dienst maar zal er vandaag niet veel van terecht brengen want
bochten nemen op cruise control zie ik niet zo zitten.
Na een dikke 45
minuten beslissen we om al eens een terrasje te doen en die mening deelden ook
andere deelnemers. Iedereen doet het vandaag zachtjes aan want de vliegeniers
van de voorbije dagen zien we nu ook aan een rustig tempo het terrasje voorbij
rijden.
Wanneer een ander
groepje halt houden ruimen wij plaats en vervolgen onze weg langsheen de
rustige wegen.
Ik neem zo veel
mogelijk foto’s maar eender hoe veel ik er neem en publiceer, het zijn slecht
indrukken van wat de werkelijkheid te bieden heeft. De lens kan nooit weergeven
wat we met het blote oog zien en wat onze hersenen daarbij registreren. Je moet
het in werkelijkheid zien.
De bochten blijven
elkaar opvolgen tot we halt houden voor de middagstop. Onderweg zie ik een
dikke buis lopen die een hele tijd de rivier volgt….ben nieuwsgierig…tot ik zie
dat ze onder een berg verdwijnt…zal een mysterie blijven.
Het zonnetje heeft
ons al de hele tijd gezelschap gehouden tot net nu we stoppen. Er vallen een
paar regendruppels uit en wanneer we net binnen zijn gaan de sluizen open.
Bij vertrek is het
nog steeds zachtjes aan het smodderen en hebben we nog een paar cols te
verwerken….voorzichtigheid is geboden.
Hoe hoger we klimmen
hoe kouder het wordt….en hoe natter…..toemme toch…. Boven op de Col Croix St
Robert kunnen we de sneeuw zelfs aanraken. De boordcomputer geeft hier 2° Celsius
aan…..
In de laatste
kilometers naar het hotel houden we nog halt aan een Car Wash om de motoren
terug wat te reinigen…..tja, we zijn er nu eenmaal fier op….
Er is redelijk wat
volk aanwezig in het hotel wanneer wij aankomen, zal wel voor de kaasdegustatie
zijn straks.
Na een opfrisbeurt
begeven we ons naar de bar waar de muzikanten reeds aanwezig zijn. Om 16u45
beginnen ze muziek te spelen op oude instrumenten. Ik ken er de namen niet van
maar ze toverden er toch heerlijke liedjes uit. Tijdens de liedjes werden we
dan getrakteerd op een stukje van de lokale kazen, wat hesp en worst en……ah ja….glaasje
wijn.
Ik profiteer er van
om zo ongemerkt als mogelijk foto’s te nemen van de aanwezigen voor het online fotoboek.
Na het optreden is
het nog een dik uurtje voor we aan tafel mogen gaan en profiteer ik er van om
een klein interview af te nemen van Peter D’Haese, BMW verdeler en
verantwoordelijk voorde technische assistentie tijdens de Promotierit. Dit
artikel verschijnt later in het clubboekje maar ik wil toch al kwijt dat Peter
een heel sympathieke kerel is en een fervent GS rijder.
Herinner jullie dat
het eten gisteren een beetje tegen viel en dat Guy en Luc een hartig woordje
met de directie gaan praten zijn…..wel vandaag was het af! Het was mooi
gepresenteerd, goed verzorgd, veel en warm. Thx Guy & Luc!
Guy geeft tijdens
de maaltijd nog wat uitleg over het vervolg voor morgen en een van de leden,
die bijna alle promotieritten mee gedaan heeft, neemt het woord en dankt Guy,
Luc en Frank voor de prachtige organisatie.
Het was vandaag een
rustige, leuke dag, een fijne afsluiter voor de vakantie ter plekke…
Morgen keren we al
een stukje huiswaarts……
Foto’s van deze dag
vinden jullie hier
-------
12 mei 2013
Deze ochtend om
7u00 is de ontbijtzaal al goed gevuld en opmerkelijk veel zijn er al in
motorkledij….tja, het is de laatste ochtend…samen rijden we nog naar Auxerre
waar het middagmaal gereserveerd is en daarna zal er een deel recht naar huis
rijden.
Tijdens het ontbijt
kom ik te weten dat er gisteren een paar diep in de lokale alcoholglazen
gekeken hebben met als resultaat dat het stukje geheugen waar het kamernummer
geregistreerd stond gewist was……het kan maar plezant geweest zijn….
Tijdens het ontbijt
hoor ik al motoren vertrekken, die gaan de dikke 300km binnenbaan tot Auxerre
rustig afleggen.
Op de parking staan
al heel wat motoren bepakt en zijn er nog enkelen mee bezig.
Wanneer wij
vertrekken is het weeral aan het smodderregenen….of is het Saint-Nectaire dat
treurt om ons vertrek…..
De GPS route brengt
ons via lokale wegen naar de snelweg waar we een groot stuk overbruggen tot aan
de eerste “péage” waar we de snelweg verlaten en dan verder over
“Départementales” en “Nationales” richting Auxerre gestuurd worden.
De route is niet
meer zo bochtig als de vorige dagen maar daarom niet minder mooi.
Na bijna 2 uur
rijden houden we een korte pitstop aan een plaatselijk caféetje vol met foto’s
en modelwagentjes van autorally’s, ook buiten staat nog een wagen die beetje
omgevormd is om niet echt op de openbare weg te gebruiken.
Unicum, hier staan
gratis ontbijtkoeken en boules de Berlin voor de vaste klanten…..misschien een
hint voor de café-uitbaters bij ons….
Het middagmaal is
gereserveerd in de Buffalo Grill, ziet er goed uit maar bij aankomst krijg ik
slecht nieuws van Guy….een van de leden heeft een zwaar ongeval gehad, motor zo
goed als klaar voor de schroothoop en hij is weggebracht naar het Hospitaal.
Later op de avond kom ik te weten dat hij een hersenschudding heeft en de
komende dagen, weken wel wat stijf en blauw zal zijn van het voorval. Het kon
erger geweest zijn….
Dat even ter zijde
was het eten in de Buffalo Grill lekker en zoals eerder vermeld wordt hier
afscheid genomen van een deel leden alsook van de “depannagedienst”. Ook Peter
D’Haese keert huiswaarts om zijn dagtaak, morgen maandag, terug uit te voeren.
Wij vertrekken
richting Reims met als eerste doelstelling een benzinestation vinden want de
R1200R van J kan ongeveer 360km met een tank. Ik zoek de benzinestations op, op
de GPS en zie er eentje binnen enkele kilometers…..echter…..geen benzinestation
te bespeuren….we rijden verder en verder…..en wanneer er 360km op de dagteller
van J staat riskeert ze het niet meer om verder te rijden. Ik zoek een
tankstation in de buurt….gevonden, getankt en weer op weg. Een geluk dat we
getankt hebben want pas 40km later komen we een tankstation tegen….dat open
is……inderdaad, hier zijn tankstations waar je nog gediend wordt en waar je
enkel cash kan betalen……en op zondag zijn die dicht……
Van Auxerre tot
Reims is het 207km……we rijden…en rijden……we komen warempel een omleiding tegen,
déviation in het Frans, een omleiding veroorzaakt door de Seine die buiten haar
oevers getreden is en pas na 140km komen we een drankgelegenheid tegen……dat
open is……en met terras, wat een luxe. Hier komen we nog enkele uitgedroogde
zielen tegen.
Nog een luttele
50km brengt ons tot aan het Ibis Hotel te Reims voor ons laatste avondmaal en
laatste nacht….
Het promotieweekend
zit er weer op en het was weer prachtig, de routes, het hotel, de organisatie,
de assistentie……en de toffe sfeer!
Momenteel nemen er
enkel leden deel aan de promotierit maar initieel werd deze ingericht om (nog)
niet leden te laten proeven van het leven als lid….wie weet komt dit terug en
vinden nog meer mensen hun weg naar onze fantastische club.
Met dit verslag
sluit ik de promotietrip af, morgen is het nog een kort ritje tot Couvin, het
eindpunt, waar ieders wegen definitief scheiden.
Wil je eens
deelnemen aan deze prachtige rit, wees dan aanwezig op de nieuwjaarsreceptie en
schrijf je zo snel mogelijk in!
Deze prachtige reis
werd gemaakt door 3 personen; Guy, Luc en Frank.
Nen dikke merci uit
naam van alle deelnemers!
Guy
Luc
Frank
Foto’s van deze dag vinden jullie hier
